één week Arcadia
Er vloog al een hele week voorbij, en het valt al niet meer na te vertellen.
Elke ruimte in de "verpleeggang" is bestemd voor een andere therapie. Oh, zei ik al dat Arcadia voornamelijk een kankerkliniek is? Al kun je hier ook terecht voor Lyme, en chronische ziekten. Of voor preventieve geneeskunde.
Lasertherapie, magnetotherapie, bioresonantie, warmtetherapie, ozontherapie, en infusies met vitamine C, artesunaat, curcumine, ... De foto's moeten eerst het goedkeurend oog van dr. Saupe passeren voor ik mag posten, en dat is er nog niet van gekomen. Dus een beetje uitleg komt later, met de foto's. Het zijn allemaal dingen waar ik al veel over gelezen heb. Het is voor mij een hele belevenis om dat nu eindelijk allemaal eens in het echt te zien.
Maar wat me het meest heeft aangegrepen deze week, is de tevredenheid van de patiënten, en hoe de patiënten benaderd en behandeld worden. Je waant je helemaal niet in een ziekenhuis, en ook de patiënten voelen het niet zo aan. Een stevige knuffel van de verpleegkundige wanneer de patiënt 's morgens aankomt voor zijn therapie, is hier als vanzelfsprekend. Als gereserveerde, koele Vlaming schrok ik er eerst van, maar in het geheel van een zeer warm, menselijk onthaal en begeleiding voelt het heel snel als iets heel natuurlijks.
Verpleegkundigen hebben tijd voor een babbel, voor een theetje voor de reeks therapieën van de dag starten. Hoe voel je je vandaag? En het is geen "ça va?" en passant, we zitten neer en drinken ook thee. En als het niet "ça va" is, gaan we de zorgen eerst aanpakken. Ook als het heel persoonlijke of emotionele zijn.
Tja, zoals een ziekenhuis zou moeten zijn, toch? Of zijn we het andere zo gewoon dat we er ons al geen vragen meer bij stellen?
Het bestaat echt. Dat heb ik mezelf deze week vaak gezegd, om het te kunnen geloven.
Ook ikzelf word met dezelfde vriendelijkheid en bereidheid ontvangen. Collega's zijn oprecht geïnteresseerd ook in "mij" en bekommerd om wat mijn wensen hier zijn. Dat heb ik nog op geen enkele stage mogen meemaken. Op school al zeker niet.
En hier is de fameuze theekan. Met ernaast de uitleg over de medicinale werking van het kruid in de theekan. Elke dag een ander!
Elke ruimte in de "verpleeggang" is bestemd voor een andere therapie. Oh, zei ik al dat Arcadia voornamelijk een kankerkliniek is? Al kun je hier ook terecht voor Lyme, en chronische ziekten. Of voor preventieve geneeskunde.
Lasertherapie, magnetotherapie, bioresonantie, warmtetherapie, ozontherapie, en infusies met vitamine C, artesunaat, curcumine, ... De foto's moeten eerst het goedkeurend oog van dr. Saupe passeren voor ik mag posten, en dat is er nog niet van gekomen. Dus een beetje uitleg komt later, met de foto's. Het zijn allemaal dingen waar ik al veel over gelezen heb. Het is voor mij een hele belevenis om dat nu eindelijk allemaal eens in het echt te zien.
Maar wat me het meest heeft aangegrepen deze week, is de tevredenheid van de patiënten, en hoe de patiënten benaderd en behandeld worden. Je waant je helemaal niet in een ziekenhuis, en ook de patiënten voelen het niet zo aan. Een stevige knuffel van de verpleegkundige wanneer de patiënt 's morgens aankomt voor zijn therapie, is hier als vanzelfsprekend. Als gereserveerde, koele Vlaming schrok ik er eerst van, maar in het geheel van een zeer warm, menselijk onthaal en begeleiding voelt het heel snel als iets heel natuurlijks.
Verpleegkundigen hebben tijd voor een babbel, voor een theetje voor de reeks therapieën van de dag starten. Hoe voel je je vandaag? En het is geen "ça va?" en passant, we zitten neer en drinken ook thee. En als het niet "ça va" is, gaan we de zorgen eerst aanpakken. Ook als het heel persoonlijke of emotionele zijn.
Tja, zoals een ziekenhuis zou moeten zijn, toch? Of zijn we het andere zo gewoon dat we er ons al geen vragen meer bij stellen?
Het bestaat echt. Dat heb ik mezelf deze week vaak gezegd, om het te kunnen geloven.
Ook ikzelf word met dezelfde vriendelijkheid en bereidheid ontvangen. Collega's zijn oprecht geïnteresseerd ook in "mij" en bekommerd om wat mijn wensen hier zijn. Dat heb ik nog op geen enkele stage mogen meemaken. Op school al zeker niet.
En hier is de fameuze theekan. Met ernaast de uitleg over de medicinale werking van het kruid in de theekan. Elke dag een ander!
Reacties
Een reactie posten